In Wezen Geen Concessies
Een tijd geleden schreef ik samen met Peter Verschuren en
Jacquelien Rothfusz het boek Stamppot
Mous met Gemengde Wortels, over Stadjers met roots in verschillende landen.
Ik mocht doen wat ik het liefst doe: mensen ontmoeten, hun verhalen verzamelen
en hun portretten optekenen. Voor het verhaal over Els, Ahmed, Keyan en Sofyan
bracht ik een avond met ze door in hun huis, aan de eettafel. We praatten over
Soedan en Groningen, over verschillen en overeenkomsten, over familie en over
liefde. Over dat ontmoeting je leven verandert. Een beetje, of juist heel veel.
En over luisteren, leren en loslaten. Na het eten blikten we terug op ons
gesprek en kwamen we spontaan tot een custom
made definitie van diversiteit, die voor mij tot op de dag van vandaag de
term soepel omsluit. Het past:
“Interculturalisatie,
diversiteit, samen zijn, integratie en geluk gaan over het accepteren van de context
en het aanvaarden van de consequenties daarvan, zonder in wezen concessies te
doen.”
Vooral dat laatste stukje: ‘zonder in wezen concessies te
doen’ vind ik raak. Het zegt mij namelijk dat je in de kern jezelf kan en mag blijven,
ook in een omgeving die verschilt van dat wat je gewend bent, in de aanwezigheid
van mensen die anders denken en doen dan jij, of zelfs in een situatie die van
je vraagt dat jij je aanpast, of jezelf verandert. Het gaat over hoe jij in
jouw omgeving staat, zonder in wezen afbreuk te doen aan wie jij bent, aan wat
jou uniek maakt ten opzichte van anderen. Zonder in wezen in te lossen op jouw
essentie. En zonder afstand te nemen van hoe jij je in de kern het liefst verhoudt
tot en omgaat met anderen, zoveel mogelijk rekeninghoudend met diezelfde
anderen, en diezelfde anderen zoveel mogelijk accepterend.
Een ontdekkingsreis; want hoe geef je dit voor jezelf vorm?
Hoe weet jij wie je werkelijk bent? En wie de ander is? En wanneer aanvaard je
oprecht de consequenties van het accepteren van je context? En hoe laat je dat
zien? Natuurlijk is het complex. Het is lang niet altijd mooi. Diversiteit is
soms moeilijk. En met woorden als kans
en uitdaging verbloemen we in ons
werk, in onze contacten, in onze ideeën soms maar al te graag het woord probleem. Het is nu eenmaal makkelijker,
veiliger en sneller om elkaar in de context van overeenkomsten en harmonie te
accepteren, dan in de context van verschillen en verzet. Als elkaar accepteren
überhaupt al je doel was… Maar waar zit dan leren, groeien, verwonderd en
verbaasd zijn? En, in het mooiste geval, echte
ontmoeting, respect en misschien zelfs wel de liefde? Wat diversiteit ook
is, en wat het ook voor jou betekent, het is.
En het is al lang. Diversiteit is geen keuze, het is een feit. Het zit in ons
DNA.
Dus laten we vooral met elkaar blijven delen over wat we er
van vinden, en wat we er mee kunnen. Samen de schoonheid, complexiteit,
ingewikkeldheden, problemen, kansen en uitdagingen van diversiteit verkennen.
De boel wat in beweging houden. Vooruit. Voor onszelf en voor elkaar. En vooral
een beetje vieren, ook. Bijvoorbeeld op Diversity
Day, zaterdag 4 oktober 2013 op het Waagplein in Groningen. Maak kennis met
de MJD, Stichting de Vrolijkheid, Mankracht Groningen, Vluchtelingenwerk
Noord-Nederland, Discriminatie Meldpunt Groningen, Regiopolitie Groningen,
Dansacademie Lucia Martas, Stichting LGBT, Platform Zelforganisaties Groningen
en nog vele, vele anderen. Ik ontmoet je graag!
Iris Engelsman
(Beleidsmedewerker Stichting MJD Groningen, schrijver,
dichter)
 |
| Iris Engelsman @ Verhalentent Stichting de Vrolijkheid, Noorderzon |
.JPG)
.JPG)
.JPG)
.JPG)
.JPG)
.jpg)
.jpeg)
.jpeg)
